Adam evdeki gereksiz ve kullanılmayan seramik kaplardan dekor yapmış, asmış salonunun göbeğine; benim gibiler de bunları arar bulur, melül melül bakar, benim neyim eksik der, önce ufak çaplı bir bunalıma girer sonra pek bir güzel olmuş der geçer.. Ben geçmeyim dedim, dursun şuracıkta, belki yarın öbür gün esinlenirim, kullanırım bir yerlerde.. İşin daha da sinir bozucu yanı seramikleri de kendisi yapmış... Bir an için aklıma seramikten büyük umutlarla yaptığım ayaklı pasta tabağı geldi, fırınlanırken rahmetli olmuştu, oysa ben onu kendi ellerimle yaptığım herşey gibi ömür boyu kullanmayı planlamıştım.. Neyse ki kalemliğim sapasağlam. İnsanın kendi kalemliğini kendisinin yapabilme ihtimalini seviyorum şu dünyada...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder